Hutsune. Huts une. Huts. Une.
Ez dakit nola esan zu behar zaitudala. Beharrak nire egunak itotzen dituela. Ez, ez dakit nola esan, zu gabe istorio honek ez duela batere xarmarik. Jarraian gertatzen diren ekintza aspergarriak direla, besterik ez. Nola esan, ausartu behar gintezkeela. Bizitza bakarra da.
Eta gu, bi.
ya se llenará, Kapitana, ya se llenará...
Posted by: Karras on 7 de Octubre 2004 a las 11:12 AMAukera izanez gero, ez utzi alde egiten. Ziur ez zarela damutuko. Okerrago izango litzateke egin gabe utzitako zerbaitetaz damutzea.
Ordea, komeni al zaizu? Komenigarria izateak baina, ez dut uste beharra isilarazten duenik. Ekiozu aurrera, bada.
"Bizitza bakarra da. Eta gu, bi." Zurekin beteta, ederra.
Posted by: Julen on 7 de Octubre 2004 a las 03:20 PMein?
Posted by: sara on 8 de Octubre 2004 a las 05:50 PMMitxirrika.
Posted by: Garusi on 9 de Octubre 2004 a las 07:20 PM